Diabetes mellitus type 2. Dieet en behandeling, klinische aanbevelingen

Diabetes mellitus gaat gepaard met het onvermogen om glucose te absorberen, met daaropvolgende accumulatie in het bloed. Type 2-ziekte komt in een mildere vorm voor dan type 1. De basis van de behandeling van de ziekte is dieet en medicatie.

Type 2 diabetes - kenmerken van de ziekte

Voor normaal functioneren heeft het lichaam een constante toevoer van energie nodig, die wordt geproduceerd uit het geconsumeerde voedsel. De belangrijkste leverancier is glucose. Om suiker in weefsels op te nemen, is een hormoon nodig: insuline, dat wordt geproduceerd door de alvleesklier.

Bij diabetes type 2 functioneert de klier normaal, maar ontwikkelen de cellen resistentie tegen het hormoon. Als gevolg hiervan wordt de suiker niet aan de cellen afgegeven, maar blijft deze in het bloedplasma achter. Het lichaam begint energie te missen. De hersenen reageren op de situatie met een signaal om de insulineproductie te verhogen.Een verhoogde concentratie van het hormoon verandert de situatie niet.

Geleidelijk aan neemt de insulineproductie aanzienlijk af, als gevolg van slijtage van het orgaan en uitputting van de reserves, en kan deze zelfs volledig stoppen. De ziekte ontwikkelt zich geleidelijk en vertoont aanvankelijk geen uitgesproken symptomen. Bij een gevorderde vorm van de ziekte kan deze in stadium 1 terechtkomen.

Redenen voor ontwikkeling

Type 2-diabetes ontstaat vaak als gevolg van slijtage van het lichaam, dus de pathologie komt vaker voor bij mensen ouder dan 40 jaar.

Maar er zijn nog andere redenen en provocerende factoren voor de ontwikkeling van de ziekte:

• overdracht op genetisch niveau. Als u familieleden heeft met diabetes (van welk type dan ook), neemt de kans op het ontwikkelen van de pathologie met 50% toe;
• zwaarlijvige mensen zijn gevoeliger voor het ontwikkelen van de ziekte, omdat vetophopingen de gevoeligheid van cellen verminderen en ook het functioneren van organen verminderen;
• verkeerd samengesteld dieet. Frequente consumptie van zoete, vette en snel verteerbare voedingsmiddelen;
• laag verbruik van energiereserves, treedt op bij een kleine hoeveelheid fysieke activiteit;
• pathologische veranderingen in de pancreas;
• frequente infectieziekten die de werking van het spijsverteringskanaal beïnvloeden;
• nerveuze en fysieke uitputting, evenals frequente stress en depressie;
• frequente stijging van de bloeddruk;
• overtreding van de medicatie-inname met de ontwikkeling van bijwerkingen die de werking van de klier beïnvloeden.

Pathologie ontstaat wanneer er twee of drie oorzaken tegelijk zijn. Soms wordt de ziekte gediagnosticeerd bij zwangere vrouwen. In dit geval wordt het optreden ervan geassocieerd met hormonale veranderingen in het lichaam. De ziekte verdwijnt (meestal) na de bevalling vanzelf.

Wat gebeurt er bij suikerziekte?

Diabetes mellitus type 2 (dieet en medicamenteuze behandeling zijn met elkaar verbonden: zonder een dieet te volgen zal het innemen van medicijnen niet effectief zijn) beïnvloedt het functioneren van het hele lichaam. Naarmate de ziekte zich begint te ontwikkelen, neemt de gevoeligheid van het weefsel voor insuline af. De alvleesklier en andere organen functioneren normaal.

Zonder de juiste behandeling neemt de glucoseconcentratie in het bloed toe, wat leidt tot de ‘versuikering’ van eiwitcellen in het bloed. Deze verandering verstoort het functioneren van organen. Het lichaam ervaart energiegebrek, wat ook leidt tot een storing van alle systemen.

Het gebrek aan energie begint te worden aangevuld door de afbraak van vetcellen. Het proces gaat gepaard met het vrijkomen van gifstoffen die het hele lichaam vergiftigen en de prestaties van hersencellen beïnvloeden.

Overtollige suiker leidt tot uitdroging; nuttige vitamines en mineralen worden met water uitgewassen. De toestand van de bloedvaten verslechtert, wat leidt tot verstoring van het hart. Het risico op verstopping van bloedvaten door bloedstolsels neemt ook toe. Als gevolg hiervan zijn het gezichtsvermogen, de lever- en nierfunctie verminderd, omdat deze organen veel kleine bloedvaten bevatten. De bloedcirculatie in de ledematen is verstoord.

Symptomen van diabetes type 2

In het beginstadium treedt de ziekte op zonder zichtbare symptomen. Als de ziekte niet wordt ontdekt of er geen goede behandeling wordt gegeven, ontwikkelt de pathologie zich verdervergezeld van karakteristieke symptomen:

• een constant gevoel van droogte in de mond, vergezeld van onlesbare dorst. Dit symptoom treedt op omdat er een grote hoeveelheid vloeistof nodig is om overtollige glucose uit het bloed te verwijderen. Het lichaam besteedt hieraan al het binnenkomende vocht en water uit de weefsels;
• de vorming van een grote hoeveelheid urine, waardoor de persoon vaak naar het toilet gaat;
• toegenomen zweten, dat toeneemt tijdens de slaap;
• verhoogde droogheid van de huid en slijmvliezen, gepaard gaand met jeuk;
• gebrek aan vocht en slechte voeding van de oogzenuw veroorzaken visuele beperkingen;
• microscheurtjes en wonden genezen langzamer;
• willekeurige spiertrekkingen treden op als gevolg van een storing in het zenuwstelsel;
• zwelling van de ledematen gepaard gaand met pijn en gevoelloosheid;
• door gebrek aan energie worden ernstige zwakte, verhoogde eetlust en aritmie gevoeld;
• een sterke afname van de immuniteit, die frequente verkoudheid veroorzaakt.

In het beginstadium is er sprake van een toename van de eetlust, vermoeidheid en een frequente behoefte aan vocht. Om diabetes uit te sluiten/bevestigen, moet u contact opnemen met uw huisarts/kinderarts voor een bloedsuikertest. Bij het begin van de ziekte is het voldoende om het dieet aan te passen voor de behandeling.

Fasen

Afhankelijk van de ernst van de symptomen, behandelingskenmerken en complicaties die voortkomen uit de ziekte, wordt diabetes verdeeld in 4 graden van ernst.

Graden van pathologie Belangrijkste kenmerken Onderscheidende kenmerken Lichtgewicht De ziekte treedt op bij een lichte stijging van de bloedsuikerspiegel, wat leidt tot verhoogde dorst, verhoogde eetlust en spierzwakte. Er zijn geen pathologische veranderingen in het functioneren van het lichaam. Voedingsaanpassingen worden als therapie gebruikt. In zeldzame gevallen worden medicijnen voorgeschreven. In dit stadium wordt diabetes in zeldzame gevallen gedetecteerd, voornamelijk tijdens medische onderzoeken bij het afnemen van een bloedtest. De samenstelling van urine verandert niet. De glucosewaarden liggen in het bereik van 6-7 mmol/l. Gemiddeld Symptomen van de ziekte nemen toe. Er is een verslechtering van het functioneren van de gezichtsorganen en bloedvaten en de bloedtoevoer naar de ledematen is verstoord. Er zijn geen ernstige afwijkingen in het functioneren van het lichaam. De behandeling bestaat uit een dieet en medicijnen. Het suikergehalte in de urine is normaal; in het bloed ligt het bereik tussen 7 en 10 mmol/l. Zwaar De symptomen zijn uitgesproken. Er is een ernstige storing in het functioneren van organen (verminderd zicht, constant hoge bloeddruk, pijn en trillingen in de ledematen). De behandeling maakt gebruik van een strikt menu en insulinetoediening (medicatietherapie levert geen resultaat op). Verhoogde suikerspiegels worden geregistreerd in urine en bloed. In het bloed varieert de concentratie tussen 11 en 14 mmol/l. Verhoogde ernst Een verstoring van het functioneren van organen is vrijwel onomkeerbaar. De ziekte kan niet worden behandeld; constante monitoring van de suikerspiegel en de regulering ervan met insuline-injecties is vereist. De glucoseconcentratie blijft binnen het bereik van 15-25 mmol/l. Een persoon raakt vaak in een diabetische coma.

Milde tot matige diabetes is gemakkelijk te behandelen en de bloedsuikerspiegel onder controle te houden. In deze stadia is er geen significante verstoring van het functioneren van het lichaam. Dieet, gewichtsverlies en medicatie kunnen soms tot volledig herstel leiden.

Diagnostiek

Diabetes mellitus type 2 (dieet en behandeling worden voorgeschreven na diagnose) wordt bepaald door laboratoriummethoden. Daarnaast wordt een hardwareonderzoek uitgevoerd om de ontwikkeling van complicaties te identificeren. Eerst onderzoekt een specialist de patiënt en ontdekt wanneer de eerste symptomen van de pathologie werden ontdekt.

Examenmethoden:

1. Doneer bloed op een lege maag. De glucoseconcentratie wordt bepaald zonder invloed van voedsel.

2. Bepaling van de hoeveelheid suiker na het eten of innemen van glucosebevattende medicijnen.
3. De dynamiek van de toename en afname van suiker gedurende de dag wordt gecontroleerd. Noodzakelijk om de juistheid van de voorgeschreven behandeling te bepalen.
4. Urineafgifte om de samenstelling ervan te bepalen (suiker, eiwit, aceton). Evenals het vaststellen van nierdisfunctie.
5. Een gedetailleerd bloedonderzoek om de aanwezigheid van een storing in het maag-darmkanaal vast te stellen.
6. Aanvullende hardware-onderzoeken:
   • Echografie;
   • ECG;
   • dopplerografie;
   • capillaroscopie.

Met een volledig onderzoek kunt u de ernst van de ziekte en de impact ervan op de orgaanfunctie bepalen. Als er afwijkingen worden geconstateerd, wordt de patiënt door meerdere specialisten behandeld, afhankelijk van welke organen beschadigd zijn.

Diagnostiek is ook nodig bij mensen die risico lopen de ziekte te ontwikkelen (erfelijkheid, overgewicht, leeftijd ouder dan 45 jaar).

Behandeling van diabetes mellitus type 2

Pathologische therapie bestaat uit een complexe behandeling. Afhankelijk van de ernst van de ziekte schrijft de specialist medicijnen voor, stelt een menu op en schrijft fysieke oefeningen voor om af te vallen.

Antihyperglycemische medicijnen

Type 2-diabetes wordt in eerste instantie behandeld met een dieet.Wanneer de behandeling geen zichtbaar effect oplevert, schrijft de specialist medicijnen voor die de hoeveelheid suiker in het bloed verlagen. Aan het begin van de behandeling wordt 1 type medicijn voorgeschreven. Om de effectiviteit van de behandeling te garanderen, wordt het aantal medicijnen geleidelijk verhoogd.

Soorten hypoglycemische medicijnen en hun effecten:

Soort medicijnen Hun doel Gliniden en sulfonylureumderivaten Voorgeschreven om de lichaamseigen productie van insuline te verhogen. Biguaniden en glitazonen Vermindert de glucoseproductie in de lever en verhoogt de gevoeligheid van het weefsel voor suiker. Helpt de eetlust te verminderen. Alfa-glucosidaseremmers Verminder de snelheid van glucose-absorptie door darmweefsels. Gliptinen en glucagonachtige peptidereceptoragonisten Ze verhogen de productie van insuline en verlagen tegelijkertijd de suikerconcentratie. Insuline Bevordert de opname van glucose door lichaamsweefsels. Thiazolidonderivaten Verhoogt de gevoeligheid van celreceptoren voor insuline.

Meestal worden 2 of 3 onderling compatibele geneesmiddelen voorgeschreven. Door gelijktijdig gebruik van medicijnen om de insulineproductie te verhogen met medicijnen die de gevoeligheid van cellen voor het hormoon beïnvloeden, kunt u een effectieve verlaging van de bloedsuikerspiegel bereiken.

Het is gevaarlijk om zelf medicijnen te kiezen. Een scherpe daling van de suikerconcentratie heeft ook een nadelig effect op het functioneren van het lichaam. Als het medicijn bijwerkingen veroorzaakt, wordt het vervangen door een therapeut. Als medicijnen niet effectief zijn, wordt de patiënt overgezet op insulinetherapie.

Insuline therapie

Insuline wordt als therapie voorgeschreven als er sprake is van een verminderde productie van het hormoon door de pancreas. De dosis en het aantal injecties zijn afhankelijk van het voorgeschreven type dieet en de mate van lichamelijke activiteit. Een patiënt met overgewicht en diabetes krijgt een koolhydraatarm dieet voorgeschreven, waardoor de glucoseconcentraties vaker moeten worden gecontroleerd.

Door het gebruik van injecties kunt u de functionaliteit van de alvleesklier behouden (het orgel verslijt niet door verhoogde belasting). Het vermindert ook de kans op het ontwikkelen van complicaties.

Bovendien maakt het gebruik van injecties het volgende mogelijk:

• normaliseer de hoeveelheid suiker in het bloed gedurende de dag;
• de productie van het hormoon door de klier onafhankelijk verbeteren, als reactie op een toename van de glucoseconcentratie na het eten van voedsel;
• de vorming van glucose uit niet-koolhydraatverbindingen verminderen;
• controle van de glucoseproductie in de lever;
• normaliseert de productie van lipiden en glucagon.

De injecties zijn pijnloos en worden gegeven met behulp van een speciale spuit met markeringen om de hoeveelheid geneesmiddel te controleren. Het suikerniveau wordt voor en na de procedure gemeten.

Dieet voor diabetes type 2. Principes van voeding

Bij de behandeling van diabetes is het noodzakelijk om constant een dieet te volgen dat afhangt van de ernst van de ziekte, de aanwezigheid van overgewicht en fysieke activiteit. Het menu moet met de behandelend specialist worden afgestemd. Als de hoeveelheid suiker verandert (toename of afname), verandert de therapeut het dieet.

Bij het volgen van een dieet moeten belangrijke voorwaarden in acht worden genomen:

• eten moet op bepaalde uren minstens zes keer per dag plaatsvinden;
• voedsel mag niet veel calorieën bevatten en licht verteerbaar zijn;
• als u overgewicht heeft, moet u het caloriegehalte van uw maaltijden verminderen;
• de hoeveelheid geconsumeerd zout moet tot een minimum worden beperkt;
• alcohol en fastfood-snacks zijn uitgesloten;
• hoog gehalte aan fruit en het nemen van vitaminesupplementen om de immuniteit te behouden.

Het is raadzaam om gerechten te bereiden zonder olie of met een minimale hoeveelheid olie (koken of bakken kan). Het is noodzakelijk om de hoeveelheid schoon water die per dag wordt verbruikt te verhogen. Houd bij het maken van een menu rekening met de aanwezigheid van andere pathologieën (ziekten van het maag-darmkanaal, het hart, de nieren).

Verboden producten

Type 2 diabetes mellitus (dieet en behandeling zullen een positief resultaat opleveren met de juiste voeding) in een milde vorm kan worden geëlimineerd door schadelijke gerechten en voedingsmiddelen uit het dieet te verwijderen.

Strikt verboden producten Voorwaardelijk verboden producten

• Gerechten en producten met licht verteerbare koolhydraten.
• Producten met een hoog glucosegehalte (snoepjes, gedroogd fruit).
• Gerechten en producten gemaakt van tarwemeel.
• Gerechten met een hoog gehalte aan zout, peper, olie.
• Producten gemaakt van magere melk.
• Rijke en vette bouillons.
• Vlees en vis met een hoog vetgehalte, ingeblikt, gerookt.
• Specerijen, sauzen, margarine.

• Aardappelknollen, alleen gekookt. Wortelen en bieten.
• Granen, met uitzondering van griesmeel.
• Producten gemaakt van volkorenmeel en roggemeel.
• Peulvruchten en bonen.
• Watermeloen.

De hoeveelheid consumptie van voorwaardelijk verboden producten moet worden overeengekomen met de behandelend specialist. Ze verhogen de hoeveelheid glucose, maar geleidelijk. Het is verboden om tegelijkertijd 2 of meer soorten producten uit de voorwaardelijk verboden lijst te consumeren.

Hoe controleert u de bloedsuikerspiegel als u diabetes heeft?

Diabetes vereist regelmatige controle van het suikerniveau.Om het thuis te meten, wordt een glucometer gebruikt.Het is verplicht om dagelijks ochtendmetingen uit te voeren vóór het eten. Meet indien mogelijk gedurende de dag (na het eten, zware lichamelijke activiteit).

Alle gegevens moeten in een speciaal notitieboekje worden ingevoerd, dat bij het volgende onderzoek aan de therapeut moet worden getoond. De therapie (medicijnen, dieet) zal worden aangepast op basis van de dynamiek van veranderingen in glucose. Bovendien moet u elke 3-6 maanden een test in het laboratorium ondergaan (vastgesteld door uw arts).

Lijst met toegestane producten met GI

Als u diabetes heeft, mag u de volgende voedingsmiddelen in elke hoeveelheid consumeren, maar rekening houdend met hun caloriegehalte en GI.

Boodschappenlijstje GI (glycemische index) Gekookte eieren 48 Gekookte champignons 15 Zeekool 22 Gekookte rivierkreeft 5 Kefir 35 Soja melk dertig Hüttenkäse 45 Tofu-kaas 15 Magere melk dertig Broccoli 10 komkommers 10 Tomaat 20 Aubergine 20 Olijven 15 Radijs 10 Appels dertig Peer 34 Pruim 22 Kers 22 Roggemeel brood 45 Dille 15 Salade 10 Parelgortpap op water 22 Volkoren pasta 38 Granen 40 Brood 45 Marmelade dertig

Deze lijst kan door de therapeut worden uitgebreid, rekening houdend met fysieke activiteit en de ernst van de ziekte.

Volksremedies

Type 2 diabetes mellitus (dieet en behandeling zijn noodzakelijke voorwaarden om de ontwikkeling van complicaties en verdere ontwikkeling van de ziekte te voorkomen) kan bovendien onder controle worden gehouden met folkremedies. Het wordt aanbevolen om het gebruik ervan met uw arts te bespreken.

Recepten die het stofwisselingsproces in het lichaam normaliseren en gewichtsverlies bevorderen:

1. Roer 70 ml honing en 40 g droge kaneel (poeder) door 0, 4 liter kokend water. Laat een nacht in de kou staan. De drank is verdeeld in 2 porties. Gebruik 's ochtends en 's avonds. De duur van de behandeling is maximaal 14 dagen.
2. Stoom 10-12 stuks in 0, 5 liter water. laurierblaadjes. Gebruik 3 keer 30 ml. Cursus 10 dagen. Het is noodzakelijk om 3 cursussen te geven met pauzes van 10 dagen.
3. In plaats van theeblaadjes, stoomlindebloemen. Drink maximaal 2 kopjes thee per dag.

4. Snijd 350 g knoflook en peterselie en 100 g citroenschil fijn. Roer en laat maximaal 14 dagen in de kou staan. Neem 10-12 mg per dag.
5. Kook 20 g bonen in 1 liter water (4 uur). Consumeer maximaal 300 ml per dag (kan in porties worden verdeeld). De duur van de therapie is 31 dagen.
6. Dranken bereid in plaats van thee (consumeer 400 ml per dag) van:
   • kruiden Sint-Janskruid, kamille, bosbes;
   • espenschors;
   • bonenvleugels;
   • hele kaneel.

Als er sprake is van intolerantie of een allergische reactie, zijn dranken uitgesloten van het dieet.

Lichaamsbeweging

Fysieke warming-ups moeten worden uitgevoerd, zelfs als er geen gewichtsproblemen zijn. Met oefeningen kunt u de werking van het hart, de bloedvaten en de ademhalingsorganen normaliseren, en de algemene toestand van het lichaam als geheel stabiliseren.

Bij het sporten is het belangrijk om op de juiste manier rekening te houden met de belasting, omdat een verhoogde verbranding van calorieën snel tot honger leidt en voedsel na het sporten kan worden verteerd met een grote afgifte van glucose in het bloed.

Aanbevolen sporten voor diabetes:

• oefeningen met halters;
• wandelingen in het park of licht joggen;
• Fietsen;
• zwemmen;

• yoga;
• rustig dansen.

Het is raadzaam om het type les met uw behandelend specialist te bespreken. Evenals het besteden van de benodigde hoeveelheid tijd aan de procedure.

Complicaties van de ziekte

Wanneer de ziekte in een vergevorderd stadium wordt ontdekt, is er onvoldoende behandeling gegeven ofde patiënt heeft de aanbevelingen van de specialist niet opgevolgd, er kunnen zich gevaarlijke complicaties voordoen:

1. Zwelling.Oedeem kan zich niet alleen buiten (armen, benen, gezicht) ontwikkelen, maar ook in het lichaam. Afhankelijk van de oorzaak van het ontstaan van het symptoom. Dit kan de ontwikkeling zijn van hart- of nierfalen, die zich ook ontwikkelen als een complicatie van diabetes.
2. Pijn in de benen. Het symptoom is aanvankelijk aanwezig tijdens intensieve fysieke activiteit. Naarmate de ziekte vordert, treedt ook 's nachts pijn op. Bovendien treden gevoelloosheid van de ledematen en tijdelijk gevoelsverlies op. Er kan een branderig gevoel optreden.
3. Het verschijnen van zweren.Door het verhoogde suikergehalte genezen wonden slecht en duren ze lang, wat leidt tot de ontwikkeling van open zweren. De therapeut raadt aan om zelfs kleine snijwonden zorgvuldig te behandelen totdat de wond volledig genezen is.
4. Ontwikkeling van gangreen. Bij diabetes is de conditie van de bloedvaten verstoord, wat kan leiden tot verstopping. Meestal wordt dit fenomeen waargenomen op de ledematen. Door de vorming van een bloedstolsel stroomt er geen vers bloed met zuurstof en voedingsstoffen in de hand/voet. Er treedt weefselsterfte op. Aanvankelijk treedt roodheid op, vergezeld van pijn en zwelling. Als er geen behandeling is, zal het uiteindelijk blauw worden. Het ledemaat wordt geamputeerd.
5. Toename/afname van de druk.Veranderingen in de bloeddruk komen vaak voor als gevolg van een nierfunctiestoornis.
6. Coma.Deze aandoening kan optreden bij een scherpe stijging of daling van de glucoseconcentratie (als gevolg van een overdosis insuline). Of door ernstige vergiftiging van het lichaam met gifstoffen die worden geproduceerd tijdens de vorming van energie uit vetcellen. Tegelijkertijd raakt de patiënt bedekt met koud en plakkerig zweet, wordt de spraak onduidelijk en bewusteloos. Wanneer glucose stijgt, verschijnt een geur die kenmerkend is voor aceton. Vervolgens treedt bewustzijnsverlies op. Zonder hulp is een snelle dood mogelijk.
7. Visuele beperking. Als gevolg van slechte voeding van oogweefsel en zenuwen. Aanvankelijk verschijnen er stippen en een sluier, en geleidelijk kan volledige blindheid ontstaan.
8. Verminderde nierfunctie.Door de zware belasting van het orgel ontstaat nierfalen.

Door diabetes te behandelen kan de ontwikkeling van gevolgen worden vermeden. Tijdige detectie van het begin van complicaties zal hun verdere progressie elimineren.

Klinische richtlijnen voor diabetes type 2

Als diabetes wordt vastgesteld, is een dringend bezoek aan een arts en een suikertest noodzakelijk. Als de ziekte wordt bevestigd, moet u een volledig onderzoek ondergaan. Vervolgens moet u alle aanbevelingen van de behandelend specialist volgen (dieet, medicijnen, oefeningen). Zorg ervoor dat u uw bloedsuikerspiegel controleert. Als de toestand verandert, moet de behandelend arts de behandeling aanpassen.

Diabetes mellitus kan zich geleidelijk ontwikkelen en al in het middenstadium worden ontdekt. Bij type 2 is voeding de basis van de behandeling. In vergevorderde gevallen zijn medicijnen of insuline-injecties nodig.